Autostrada Rannoc City - Fort William (A84)

Spojrzała na Marcusa i po chwili niekontrolowanie pojawił jej się uśmiech na twarzy, słysząc jego pytanie.
-Nie, nawet mnie nie drasnął - odpowiedziała, kręcąc głową.
-Zaraz ruszamy dalej - dodała jeszcze.

Przytaknął tylko i wyszedł z samochodu. Wrócił do swojego hummve spychając Jim'a na miejsce pasażera i usiadł za kółkiem. Spojrzał wilkiem na czarnoskórego kompana po czym wyłączył radio.

Przez praktycznie całą drogę on prowadził, więc zaczynał stopniowo odczuwać narastające zmęczenie. Dodatkowo teraz kiedy Mira od dłuższego czasu nie robiła postoju, czuł się co raz bardziej wyczerpany.
-Ile jeszcze do Finnart? - zapytał przez radio.

Dołączył: 31 Mar 2009 Posty: 75 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Jeszcze niecałe pięć kilometrów i będziemy na miejscu - odparł przez radio, prowadząc swoją ciężarówkę. Tak jak przypuszczał, powoli zaczynało padać, a póki co małe krople deszczu już znalazły się na jego szybie, więc włączył wycieraczki.

Kiwnął tylko lekko głową, ciesząc się, że już się zbliżają do Finnart, choć to i tak mogło jeszcze trochę potrwać z taką prędkością. Wlekli się niesamowicie, zresztą jak zwykle.
-Zmieni mnie ktoś tam za kierownicą? - zapytał dziewczyn z tyłu.

O rany, ale ja jestem styrany! Spojrzałem na postawiony na desce rozdzielczej budzik, obok którego były kubek i termos pełen kawy. No może nie pełen w pełni, ale zawsze to coś. Gdy się zatrzymamy, to sparzę sobie kawę. Taa to będzie pierwsza rzecz jaką zrobię... zaraz po tym jak się prześpię i obudzę.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kate siedziała spokojnie na miejscu pasarzeza. Przez chwile spała ale nie dlugo. No i co jakis czas zagadywała troche Frank'a aby nie było nudno.
- Moze ja teraz poprowadze - zaproponowała

- Chcesz? - zapytałem odwracając głowę w prawo, by spojrzeć na Kate. W sumie to zmiennik mi się przyda, tak samo jak kawa.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Tak. Ty sie połozysz i odpoczniesz - powiedziała spokojnie ale ze slyszalna troska. No coz Kate zawsze o wszystkich sie martwiła

- Dobra, to przesiadka - odpiąłem pasy, nogę wciąż trzymałem lekko na gazie, ale nie przekraczałem prędkości 80 km/h. Jedną ręką trzymałem na kierownicy i gotów byłem do przejścia na stronę pasażera. Nie chciałem zatrzymywać się bo ostatnio wszyscy mieliśmy postojów w nadmiarze i jakby jeszcze jeden się trafił, to by ludzie zaczęli sobie skakać do gardeł.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

No i tak sie przesiedli. Kate zapieła pasy i jechała alej patrzac uwaznie na droge. Była ostroznym kierowca i nigdy jakos nie przepadala za szybka jazda. Chwile spojrzała na Franka

No, przesiadka się udała. Chwyciłem więc za termos i kubek, nalałem sobie kawy i napiłem się. Pierwszy raz od półtorej godziny.
- Jak sądzisz, znajdziemy kogoś w tym Finnart?

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Naprawde nie wiem. Fajnie by było kogos spotkac byle nie znowu jakies potworki - usmiechneła sie delikatnie dalej jadac i patrzac na droge

-Drużyna, dojeżdżamy do Finnart - oświadczył wszystkim, widząc, że zaraz będą w miejscowości. Po drodze już nie było teraz wiele samochodów, które by utrudniały przejazd, tym lepiej dla nich. Liczył, że szybko przybędą i szybko pojadą dalej.

-Zatrzymajcie się na najbliższym przystanku, który zobaczycie, gdzie będzie można zaparkować - powiedziała przez radio do wszystkich, słysząc komunikat Trokeya, że już dojeżdżają.