Autostrada Rannoc City - Fort William (A84)

- Lepiej, by nie było tam zmutowanych - bo wtedy to by było kiepsko z nimi. W radiu słychać było Trokey'a, który mówił, że dojeżdżamy. Rzeczywiście zaczęły się już pojawiać zabudowania przy drodze.
- No, to jesteśmy.

Dołączył: 26 Mar 2009 Posty: 100 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Ile mamy zamiar czasu tam spędzić? - zapytała Miry, która teraz prowadziła ich hummera. Zastanawiała się ile czasu ich pani kapitan chce szukać ocalałych, nim w końcu się podda.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kate wysluchała tego co powiedzieli
- Ano - odparła krotko nie patrzac na Franka

Wrócili wkrótce z powrotem na główną autostradę do Fort William. Liczył, że przez najbliższe kilka godzin Mira nie zarządzi postoju, bo to było by już przygięcie po dwóch dniach w plecy. Słońce powoli zachodziło za horyzontem, a im wciąż zostało tyle czasu podróży. Jechali teraz jako pierwsi bo droga była pusta i nie zagradzały im drogi żadne samochody. Oddalili się trochę od reszty konwoju, co wcale mu nie przeszkadzało.

-Troy, zwolnijcie trochę - powiedziała przez radio, kiedy zobaczyła, że nie ma ich hummera na przodzie, tylko jest już dość małym punkcikiem na autostradzie. Nie chciała by się rozdzielali, bo to również nie było za dobrym pomysłem.

Dołączył: 26 Mar 2009 Posty: 62 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Ta jest - odparł przez radio, nieco zwalniając, tak by reszta konwoju ich dogoniła. Spojrzał na niezbyt szczęśliwą twarz Trokeya, która pewnie była skutkiem rozkazu, któremu Stephen nie był przychylny. Anna siedziała na tyle, teraz drzemiąc.
-W końcu pogodzeni?

-Kiedyś to musiało nastać - powiedział z nieco krzywym wyrazem twarzy, ale każdy kto go znał, za pewne wiedział, że się cieszy. Patrzył przez szybę na drogę, która z każdą sekundą przemijała.

Droga ciągnęła się w nieskończoność, sekundy zamieniały się w minuty, minuty w godziny a każda godzina była pełnym rokiem kalendarzowym.
W samochodzie siedzieli we trójkę, On, Jim i Morgana. Fenix nie mówiąc dlaczego zabrał się z kolesiem od ciężarówki. Teraz była jego kolej na jazdę i siedział przed kółkiem gapiąc się przez przednią szybę.
- Jezu, Jim. Ile już jedziemy? - zapytał kolegę siedzącego po jego prawej.

-Nie wiem ,ale kiedy zasnę chcę obudzić się na miejscu.-rzuciła i przetarła twarz ze zmęczenia aby się trochę obudzić.-Macie coś do picia?

Już chciał odpowiedzieć, ale spojrzał za siebie na Morganę
- O, witaj królewno - powiedział starając się być uszczypliwy
- Jasne, gdzieś tu mam soczek - poszukał po kieszeniach, nic. Zajrzał do schowka, nic. A no tak, przecież leży za deską rozdzielczą, obok szyby. Chwycił mały kartonik z dołączoną słomką po czym podał go Morganie.

Uśmiechnęła się sztucznie i wzięła sok.-Dziękuje książę.-odstawiła go po chwili,spojrzała na puste miejsce obok siebie.-Gdzie Marcus? Myślałam ,że jest z nami.

Morgana się obudziła i zrzędzi. W sumie to on robi to samo, biorąc przykład z Jim'a. Prawdopodobnie wszyscy też byli w tym samym humorze.
- Wolał pojechać z tym no... - spojrzał na Jim'a zastanawiając się - F..? Fr..? - Jim też już miał to imię na końcu języka, a potem zgodnie powiedzieli
- Z tym kolesiem od ciężarówki

Ziewnęła i usiadła w pozycji pionowej.-Śniło mi się ,ze jechał z nami.-podzieliła się z nimi tą bardzo ważną informacją po czym westchnęła.-Kiedy robimy postój?

Postój. Słowo to działało wszystkim na nerwy z powodu, że były wcześniej tak często. Teraz jednak było ich jak na lekarstwo. Spojrzał w bok, przejeżdżali właśnie przez jakieś pustkowie. Po lewej i prawej stronie były zaniedbane pola uprawne a w tle gdzieś majaczyła stodoła jakiejś samotnej farmy.
- Zapewne nieprędko. - powiedział po tym jak wzruszył ramionami - Im dłużej jesteśmy w trasie, tym szybciej będziemy na miejscu.

-Wiesz, nie wiem jak twój pęcherz ,ale mój domaga się wypróżnienia.-burknęła.Jim od zawsze działał jej na nerwy.