Hol

-Doświadczenie nauczyło mnie i moich ludzi jak przetrwać w tym mieście, gdzie z dnia na dzień robi się co raz niebezpieczniej - wyjaśnił Declanowi, tak naprawdę nie zdradzając za wiele szczegółów - Nie mogliśmy sobie pozwolić na pomyłki. By przeżyć, musimy zostać w świetle - oznajmił na koniec, patrząc Declanowi w oczy.

-Jestem pewny, że Miles pozwoli ci wrócić do swoich ludzi. Zresztą nawet nie musi o tym wiedzieć, cały dzień go dziś nie widziałem, masz wolną drogę. Wiesz może czy wrócili już do bazy? - zapytał, znów nieprzytomnie patrząc przez okno.

-Prawdopodobnie wciąż są na zwiadzie i obserwują teren. Pobyt w jednym miejscu jest zbyt niebezpieczny, dlatego musimy być praktycznie cały czas w ruchu. Należy już szukać innego schronienia - odparł, opierając się o ścianę.

Parsknął cicho, myśląc nad czymś.
-Wszyscy tutaj zastanawiamy się jak przeżyć i jak wyjść cało z tej beznadziejnej dla nas wszystkich sytuacji. Mimo to tworzymy odrębne grupy i mimo jednego celu, sami jesteśmy dla siebie przeszkodą. Strzelamy do siebie i mordujemy siebie nawzajem, widzisz tu sens? - zapytał na koniec, znów zerkając na Jimmyego.

Patrzył chwile z milczeniu na Declana, kiedy nagle usłyszał jakiś szmer za sobą i jakby coś pomknęło po holu.
-Lepiej wracajmy na górę i znajdźmy jakieś bezpieczne miejsce na nocleg - mruknął, znów patrząc na Declana.

Kiedy zobaczył, że coś się rusza w okolicy, zamarł na chwilę.
-Tak, chodźmy - zgodził się z Jimmym, ruszając schodami na górę.

Co noc odczuwał niepokój, mimo że spał w miarę bezpiecznym miejscu. Wstawał rano i chodził późno spać, przez co był nieco wyczerpany i chodził cały dzień zmęczony. Od czasu do czasu zamienił z kimś słowo, jednak większość czasu spędzał samotnie. Zaczynało brakować mu wesołych rozmów z Amelią i nawet wnerwiających komentarzy Trokeya. Wiedział, że niedługo sam lub z resztą będzie musiał opuścić to miejsce i wrócić do szpitala.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Będąc piętro wyżej, patrzył uważnie na każdy krok jaki stawiał Declan. Czuł jak jego wzrok się wyjątkowo wyostrza, przez co czuł się nieco nieswojo. Pokręcił lekko głową starając się otrząsnąć z tego i zszedł przez schodach do Declana.
-Lepiej nie podchodź do okien o tej porze - mruknął, zerkając na niego - Cholera wie, kiedy te stwory przestaną obawiać się takich drobnych przeszkód i wpadną do nas w odwiedziny.

Kiwnął tylko lekko głową, widząc Milesa.
-Nieźle się ukrywałeś przez ostatnie dni, myślałem, że na własną rękę opuściłeś centrum handlowe - powiedział na powitanie, zerkając na niego.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Wciąż tu byłem - odparł tylko, obojętnie spoglądając na Declana - Chcesz już opuścić to miejsce i wrócić do szpitala, mam rację? Myślisz pewnie o tym cały czas.

-A ty nie? - zapytał, przenosząc swój wzrok z powrotem na niego - Mam już dość marnowania tutaj czasu, nie mamy już tutaj nic do roboty. Moim zdaniem czas wracać - dodał.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Znalazłem nie tak dawno ciało TJa, pochowałem go w tych gruzach. Po Donnie'm jednak wciąż nie ma żadnego śladu - powiedział nagle, patrząc na ciągnący się mrok za oknami - Wrócimy już niedługo. Za nikogo tutaj nie podejmuję decyzji.

Znudzony życiem i bez braku realnych pomysłów na ucieczkę, siedział na parapecie z nogami zwisającymi bezwładnie i z pistoletem w dłoni. Spojrzał na sufit, a potem w dół po czym przystawił sobie pistolet do głowy. Pociągnął za spust i z komory wyleciała plastikowa kulka, zamiast prawdziwego naboju, no ale czego się spodziewać po pistolecie zabawce.

Od dłuższego czasu praktycznie nikt nie pokazywał się w centrum handlowym. Nie tak dawno jeszcze można było tu dostrzec Declana, który jak zwykle spędzał czas w samotności.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Będziesz musiał wziąć większość rzeczy do siebie, jako, że masz jeszcze cały jeden pusty plecak i sporo miejsca w drugim. Mój jest niemalże pełny - powiedział do Patricka, kiedy weszli do środka.