Restauracja

Ciekawe czy trup Terry'ego wciąż tu leży

Wjechałem do restauracji na deskorolce i figlarnym uśmiechem, przejeżdżając pomiędzy stolikami.
- Zawsze chciałem to zrobić - powiedziałem schodząc z deskorolki i zdejmując z ramienia przewieszoną strzelbę powoli odchodziłem do miejsca, gdzie leżało wcześniej ciało Terry'ego. Ku mojemu zdziwieniu, już go nie było, co spotęgowało we mnie strach.
- Spokojnie pewnie coś, co go wyciągnęło stąd już sobie poszło, nie ma go tu już, jest bezpiecznie - odstawiłem plecak na stoliku i poszedłem do kuchni szukać konserw, albo jakiegoś wina, skoro o restauracja. Trzymając strzelbę w pogotowiu poszedłem do kuchni i przeszukiwałem szafki, przerzucając broń przez ramię i penetrując wszystkie, jedna po drugiej
- Gdzie tu jest wino?! - palnąłem bez namysłu, biorąc puszkę z mielonką
- Fajnie, teraz znaleźć tylko otwieracz do puszek - mruknąłem zaglądając do szuflady w poszukiwaniu otwieracza do puszek i od razu odsunąłem się od niej z krzykiem i celując do jej wnętrza z broni, w środku było z kilka karaluchów, których nie znosiłem.
- Wynocha, bo zabiję!!!

Odepchnąłem karaluchy od otwieracza i chwyciłem go szybko, wybiegając z kuchni i siadając przy stoliku. Z plecaka wyciągnąłem puszkę z sprayem i maskę hokejową, którą również wyniosłem z działu sportowego. Była prawie identyczna, różniła się jedynie czerwonymi paskami na policzkach, to jakby były barwy wojenne. Wziąłem spray i zamalowałem czerwone paski, dopóki nie były kompletnie niewidoczne.
- No widzisz Frank, teraz i ty pobawisz się w tego złego - powiedziałem robiąc poważna minę, a potem wybuchłem śmiechem i otwierałem puszkę z mielonką
- Podano do stołu

Usłyszałem czyjeś kroki, ktoś biegał po budynku i spieszyło mu się najwyraźniej. Przewróciłem się zakładając sobie maskę na twarz i biorąc strzelbę do ręki. Wstałem i rozglądałem się, za kimś, kto się tu rządził, na moim terenie!

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

W tym samym momencie kiedy Frank wstał, zobaczył innego hokeistę, który zatrzymał się, patrząc ze zdziwieniem na swojego przebranego 'kompana'. Nim jednak zdążyli zamienić choćby słowo, wpadł tam Miles, mierząc do nich obu.
-Radzę wam szczeniaczki odłożyć te zabawki, bo mam dziś zły dzień i jestem gotów nieźle was podziurawić - powiedział spokojnie, przykładając karabin do twarzy i mierząc do nich.

Milczałem widząc, jak Miles we mnie celuje, miałem na twarzy maskę i przeklinałem swoja głupotę. Rzuciłem broń na ziemię i podniosłem ręce do góry, Miles był w takim nastroju, że jakbym próbował ją zdjąć, to by mnie zabił, bez mrugnięcia okiem.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Widząc, że jeden po chwili namysłu się poddaje, uśmiechnął się lekko pod nosem. Gorzej było z drugim hokeistą-uciekinierem, który wciąż patrzył na niego bezsensownie, ściskając swój mały karabinek.
-Koniec czasu - mruknął pod nosem, oddając strzał w nadgarstek przeciwnika, a następnie ten sam pocisk wbił się w biodro hokeisty (nie miał kamizelki).. Mężczyzna padł na ziemię i zaczął się zwijać z bólu. Miles przełożył karabin przez ramię, podchodząc do Franka.
-Widzę, że czasem postanawiacie trochę pomyśleć.

Zadrżałem, gdy usłyszałem strzał i już myślałem, że to ja dostałem. Zamknąłem oczy i powoli, by Miles widział każdy mój ruch zdjąłem z twarzy maskę, odsłaniając swoją twarz
- Zanim mnie zabijesz, za nieudolną próbę przeżycia, to może odłożysz broń i pogadamy? - zapytałem otwierając jedno oko i patrząc na żołnierza. Twarz moja mówiła Nie zabijaj mnie podobnie, jak moje ruchy ciała.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Uniósł lekko brwi, rozpoznając Franka.
-Co za niespodzianka - powiedział z parsknięciem, wciąż nie odkładając broni - Postanowiłeś się przyłączyć do przeciwników? Zaraz... Ty się kamuflujesz, nie? - poprawił, uśmiechając się.

- Brawo bystrzaku, ale teraz proszę odłóż broń - powiedziałem otwierając drugie oko i patrząc na broń Miles'a
- Chcesz, bym narobił w gacie?!

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Bez słowa odłożył broń na bok, a z jego twarzy wciąż nie schodził uśmiech.
-To przypadek, że tu trafiłem. Mimo pozorów nie biegałem po mieście polując na hokeistów - wyjaśnił, wyjmując swoją krótkofalówkę - Zaraz spróbuję się skontaktować z TJem i ekipą. Wtargnęli do bazy wroga i robią tam teraz czystki, a konkretnie ratują jednego z naszych.

- Ciesze sie, że on dostał pierwszy, a nie ja - powiedziałem sam się śmiejąc i przestając trzymać dłonie w górze
- Uszczupliłem ich szeregi o trzech ludzi - dodałem po chwili i wziąłem broń leżącego na ziemi hokeisty

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Tyle ich trupów w mieście, że zaczynam myśleć, że sami się wyżynają - powiedział spokojnie, siadając na najbliższym krześle i włączając radio - Mam nadzieję, że jeszcze żyjesz, odbiór - rzekł, czekając na odpowiedź TJa.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Droga wolna, bez odbioru - powiedział, chowając z powrotem krótkofalówkę i zerkając na Franka - Co tu robiłeś przez cały czas?

- To co robiłem przez całe życie, unikałem kłopotów i starałem się przeżyć - wyjaśniłem Miles'owi - Ale wiesz, jak to jest w praktyce