Wyjście awaryjne (tyły)

Damien rozwalił drzwi...

Wszedł wolnym krokiem do centrum handlowego, ruszając schodami do góry jak ostatnim razem. Korzystał z tylnego wyjścia, gdyż frontowe drzwi wciąż były zaryglowane masą mebli, które ani drgnęły. Był teraz znacznie ciemniej niż ostatnio kiedy tutaj dotarli, utrudniało mu to trochę poruszanie. Mocno ściskając w rękach strzelbę, brnął do góry.

Gdy było jeszcze wcześnie wyszedłem ze sklepu, uzbrojony w apteczkę, sześciopak piwa z datą ważności do wczoraj rano i dwie butelki wódki. W sklepie znalazłem zwykłą zapalniczkę, 2 paczki papierosów i przed podróżą przez to zapomniane przez Boga miasto zrobiłem sobie kanapki. Zastanawiałem się chwilę, czy wejść, czy się cofnąć, ale wiatr, który popchnął papiery i puszki na ziemi przekonał mnie do szybkiego działania. Zamknąłem za sobą drzwi i... obrałem kierunek aptekę, ale nie miałem zamiaru szukać apteczek, tylko coś na kaca.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Zaczął okrążać budynek, widząc, że frontowe wejście jest zawalone różnymi meblami. Hokeista widocznie musiał o tym wiedzieć, gdyż szybko znalazł tylne wejście do centrum handlowego. Nie zastanawiając się za długo, ruszył schodami do góry.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 198 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Zobaczył na zewnątrz Declana, Jeffa i jakiegoś nieznajomego, którzy biegli w stronę tylnego wyjścia.
-Szybko, do środka - krzyknął do nich, przygotowując broń i biegnąc na wsparcie TJowi.

Od czasu gdy cienie porwały żołnierzy nie było mi już do śmiechu tak jak poprzednio. Gdy patrzałem w ekran telewizora, widziałem tylko 'kaszę' nic poza tym. A na dodatek jedzenie się już i tu kończyło, to trzeba było znaleźć inne miejsce gdzie by można się przenieść. Z tego co pamiętałem jeszcze wcześniej to druga grupa była gdzieś w szpitalu chyba, albo może na posterunku policji, bo to były najbezpieczniejsze miejsca poza tym w którym spędziłem tyle czasu. Znalazłem nowy ołówek i zapalniczkę, zwykłą, to czułem się bezpieczniej, ale papierosy to już były szajskie. Spakowałem trochę prowiantu, wody i piwa, oraz wziąłem sobie rolki i ochraniacze na kolana i łokcie, co bym się nie obił. Byłem gotowy do podróży, miałem nawet automat, który wziąłem kolesiowi w masce.

- Prawie jesteśmy na miejscu, poczekaj jeszcze chwilę - w gorącej wodzie kąpana jest ta dziewczyna. W końcu jednak dojechaliśmy do supermarketu.
- Dobra, jesteśmy na miejscu - zatrzymałem się i wyłączyłem silnik gapiąc się na market. Specjalnie zatrzymałem się przed tylnym wejściem, bo przednie jak pamiętałem to zaryglowane było. Wszedłem z samochodu i na wstępie sprawdziłem broń, czy sprawna jest i naładowana.

Wyszła uśmiechnięta z samochodu i wyciągnęła się.Sprawdziła czy sztylety są tam gdzie powinny.-Można Cię prosić na słówko,Frank?

Znów lata z tymi nożami... może dam jej prawdziwą broń... pistolet chociaż.
- Jasne - przeszedłem się do niej te parę kroków - Mów o co chodzi.

Nic nie powiedziała tylko spojrzała na jego nogę.-Co się dzieje?

- Nie rozumiem - teraz nie skłamałem, bo nie kapowałem o co jej chodzi, jakoś mi to umknęło

-Podwiń nogawkę.-powiedziała mu i przy okazji wyjęła sztylet, obróciła go o 360 stopni w jednej ręce.

Łoł! Cofnąłem się o dwa kroki i wymierzyłem do niej z broni. To był odruch, gdy zaczęła się tak bawić tym nożem i jeszcze... sam nie wiem.
- O co ci chodzi?

Wywróciła oczami i złapała za lufę, lekko ją wygięła.-Po prostu podwiń nogawkę,zrób to jeśli nie masz nic do ukrycia.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Szedł w milczeniu wraz z Patrickiem za tą dwójką, kiedy Ci zdecydowali się odejść nieco na bok i zamienić kilka słów tak by reszta ich nie słyszała.
-Coś czuję, że łatwo można wywnioskować o czym będzie ta rozmowa - powiedział do Patricka, gdyż Jenna już wcześniej wyrażała jakieś wątpliwości co do prawdomówności Franka.