Ulice

Dołączył: 31 Mar 2009 Posty: 75 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wciąż nie uśmiechało mu się powiadomianie reszty grupy o tym, że ktoś tu przybywa, mimo, że na nikogo nie natrafili. Ale wyglądało na to, że nia mają innego wyjścia.
-Dobra, wracamy - oświadczył, skręcając ponownie w lewo i idąc już główną drogą w kierunku miejsca, gdzie zaparkował konwój.

- Nic nie mów, znajdę coś ciepłego i suchego - wszedłem do 'magazynu' i otworzywszy jedną ze skrzyń zacząłem szukać jakieś suche rzeczy
- Zdejmiesz z siebie te mokre ubrania - uśmiechnałęm sie lekko na tą myśl i... a co jeżeli nie pójdzie tak łatwo? Trzeba coś wykombinować.

Po niecałej minucie udało mu się opanować ogień, jeszcze przy pomocy deszczu, który jednak już tak mocno nie padał. Odetchnął z ulgą, odkładając gaśnicę na bok i spoglądając na Trokeya.
-Chyba wystarczająco go unieszkodliwiłeś - powiedział do niego.

-Och, już szukaj szukaj tych ubrań.-przewróciła oczami. Czekała aż da jej te suche ciuchy. A co do rozbierania to się zobaczy xd

Rzucił się na ziemię i przyjrzał się mężczyźnie. Na początek sprawdził mu tętno, mimo że zobaczył jak to robi Mira. Brak pulsu nie był mile widziany. Przewrócił mężczyznę na brzuch i szukał miejsca, gdzie koleś został postrzelony. Pech chciał, że pocisk przeszył serce. Zgon na miejscu.
- Nie żyje - powiedział spojrzawszy na Mirę. Wstał z błota i poszedł w kierunku konwoju.

Chwilę jeszcze siedziała przy mężczyźnie, kiedy Marcus już ruszył w drogę powrotną. Westchnęła ciężko, postanawiając nie okazywać słabości. Mimo, że go nie znała, chciała znaleźć jak najwięcej ocalałych, a teraz właśnie jednego zabili. Ruszyła z powrotem, podchodząc do Trokeya.
-Coś ty do cholery zrobił? Nie musiałeś od razu strzelać.

-I dobrze - odparł tylko do Declana, patrząc na wracającą Mirę. Kiedy usłyszał jej pretensje, zmierzył ją wzrokiem, odkładając na bok karabin.
-Bardzo przepraszam, że nie pozwoliłem mu spalić też reszty waszych pojazdów. Pewnie była byś bardziej zadowolona, widząc jak nasze zapasy stają w płomieniach - parsknął na koniec.

To nie, nie to, to też nie... O! Mam ciebie! Znalazłem raczej dobrą koszulkę, która dla mnie by raczej była za ciasna. Był też jakiś wełniany sweter i para Jeansów.
- Znalazłem - powiedziałem i wszedłem do kabiny z ubraniami w ręce - Powinny być dobre

-On nie był zarażony - powiedziała, już nieco spokojniej, ale wciąż podniesionym głosem.
-Nie musiałeś od razu w niego strzelać, w końcu uciekał.

-Tak, następnym razem pobiegnę jeszcze zapytać Ciebie o zdanie czy mogę używać broni, jak będzie mnie zjadał jakiś zasrany mutant - warknął, mijając Mirę i ruszając w kierunku wyjścia z 'zagrody'. Miał dość tego towarzystwa.

Wzięła od niego ciuchy, poszła do tego pomieszczenia z którego on przed sekundą wyszedł. Położyła ciuchy na skrzyni i zaczęła się rozbierać. Jakoś dziwnie wolno jej to szło.

Szedł trochę za Mirą, która wytykała Trokey'owi co zrobił. Była bardziej dyplomatką i dlatego jej bronią były słowa. Podszedł do Trokey'a i bez krępacji uderzył go z pięści w twarz.

Ustawiłem sobie tylne lusterko pod innym kątem i... tak, idealnie. Ściągnij ją, ściągnij ją, ściagnij ją! Opierając się o siedzenie fotela obserwowałem jak to Amelia ściaga z siebie ciuchy. Yes, yes, yes!

Ostatnio zmieniony przez ArAs dnia Sob 18:01, 18 Kwi 2009, w całości zmieniany 1 raz

Kiedy szedł w kierunku wyjścia, poczuł nagle jak ktoś go odwraca, a następnie uderza go z pięści w twarz. Przez chwilę go zamroczyło i kiedy padł z błoto, dostrzegł Marcusa. Wstał szybko, rzucając się na niego i łapiąc go w pasie, próbując tym samym go przewrócić.

-Boże, przestańcie - krzyknęła na nich, kiedy Marcus uderzył Trokeya. Wiedziała, że Stephen nie odpuści i że wywiąże się z tego walka. Opuściła bezwładnie ręce, nie wiedząc co robić.