Prom rozbity o skały

Jedyne co większość z was pamięta, to ostatnie chwile rejsu, kiedy płynęliście promem nocą, a morze było wyjątkowo wzburzone. Cały pokład był mokry od okropnej ulewy. Nawet nie wiadomo, kiedy to wszystko tak szybko się potoczyło. Prawdopodobnie przed statkiem jakby nagle wyłoniły się skały i najbliższe wybrzeże tej nieznanej wam jeszcze okolicy.

Prom jest powiedzmy w częściach i jest całkiem nieźle podziurawiony. Wbił się w najbliższe skały, raczej uniemożliwiając dalsze płynięcie nim. Pokład jest zniszczony i trudno się po nim poruszać.

Dominic obudził się leżąc gdzieś przy burcie rozbitego promu, nie pamiętał zbyt wiele prócz tego, że wczoraj pełnił wartę na pokładzie. Głowa go nieźle nawalała i nie wiedział ogółem co się stało, to na początek zacżła się rozglądac za innymi ludźmi, mróżąc lekko oczy
- Hallo? Jest tu jeszcze ktoś? - zapytał rozglądając się i wstając z tródem po przechylonym pokładzie.

Ostatnie chwile, nim stracił przytomność, były dla niego wystarczająco stresujące. Nawet nie zorientował się, kiedy wszystko zaczęło się trząść, a najbliższe ciężkie kartony zsuwać się wprost na niego. Cudem udało mu się uniknąć przygniecenia, wskakując do jednego z pomieszczeń. Dalej już nic nie pamiętał. Teraz powoli otworzył oczy, potrzebując chwili do namysłu i zorientowania się gdzie jest. Pomieszczenie było ciemne, prawdopodobnie z tego powodu, że światło nie działało na całym promie. Przetarł oczy rękawem, podnosząc się z podłogi. Zajęło mu chwilę czasu, nim wreszcie po szarpaniu się z drzwiami wyjściowymi, te się otworzyły i wyszedł na zewnątrz.

Oberwałem mocno od szarpnięcia jakiś drzwi i stęknałem
- Kurwa mać! - warknałem widząc kolesia co to przykleszczył mi nogę drzwiami
- Zamykaj to kurwa! - znów sie na niego wydarłęm i zacisnałem powieki mocniej

Morgana powoli otworzyła oczy,było to dość trudne kiedy powieki stają się ciężkie niczym kamienie.Czuła niewielką ranę w okolicy skroni która lekko krwawiła.Westchnęła i lekko oparła się o skałę.Niestety nic nie pamiętała co ostatnio się stało i co spowodowało to katastrofę.-Gdzie ja jestem?-spytała dość głośno.

Uniósł lekko brwi, patrząc na faceta, który widocznie stał zaraz za drzwiami, które w końcu udało mu się otworzyć. Z trudem powstrzymał śmiech, szybko je zatrzaskując z powrotem.
-Nieciekawie to wygląda - rozejrzał się po wnętrzu promu. Sklepienie pomieszczenia widocznie nie było zbyt trwałe i się rozpadło.

- No co ty kurwa nie powiesz?! - wydarłem sie. na niego patrząc na obolałą nogę a potem na kolesia co to mi ją przykleszczył, a potem znów na nogę
- Kurwa!!

-Opamiętaj się,nie jesteś tu sam.-burknęła w stronę mężczyzny który klną jak szefc.

Dominic usłyszał głos jakiejś kobiety, rozejrzał się za nią i zobaczył, że leży oparta o skałę i krwawiła z głowy
- Spokojnie, nic pani nie będzie - przyjrzął się bardziej ranie odgarniając od niej włosy, które przeszkadzały w tym
- Davis! Davis, mamy tu ranną! - wydarłęm się na cały prom, ogólne to jeszcze nikogo z mojej ekipy nie widziałem

-Możesz trochę głośniej, bo coś chyba słabo słyszę - powiedział z ironią do faceta, który wciąż wrzeszczał, co zaczynało już mu działać na nerwy.
-Uspokój się lepiej, chyba możesz chodzić? - spojrzał na niego pytająco, a następnie zerknął na nieznajomą kobietę.

Ostatnio zmieniony przez Nick dnia Nie 18:14, 03 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

- Moge, mogę - westchnałęm chwytając sie pobliskiej ściany i stajac najpierw na tą nogę, która miała więcej szczęścia niż ta druga. Dopiero po chwili stanałem drugą nogą na podłodze i zaczęła mnie ona pielielnie bokeć
- Ja pierdolę! - wydarłem się siadając na podłodze

Ostatnio zmieniony przez Jim dnia Nie 18:17, 03 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

-Nic mi nie jest.-westchnęła próbując wstać ,lecz po chwili dopiero dotarło do niej ,że z jej nogą nie jest kolorowo.-Moja noga.-syknęła.-Chyba jest zbita?!

Ostatnio zmieniony przez Deadlycase dnia Nie 18:20, 03 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

Julie odzyskała przytomność, rozejrzała się do okoła i momentalnie podniosła się z ziemi. Wtedy zakręciło się jej w głowie, lekko się zachwiała. Najgorsza była ta dzira w pamięci. Przyłożyła dłonie do skroni, usiłując sobie przypomnieć co działo się wcześniej, ale na prózno.
-Co tu się stało?-wydukała w końcu nieprzytomnie

Przyglądał się jeszcze chwile mężczyźnie, jakby o czymś myśląc. Następnie obrócił się na pięcie i ruszył przed siebie, rozglądając się po wraku.

Nie trudno było usłyszeć Harrisona, trudniej natomiast było z pomocą medyczną, kompletnie sie na tym nie znałem
- Idę poszukać sanitariusza, prosze się nie ruszać - polecił kobiecie, którą noga pewnie najbardziej bolała
- Marcus! Davis! - wołał kolegów, których nei było w ogóle widać