Wybrzeże

Jedyne co większość z was pamięta, to ostatnie chwile rejsu, kiedy płynęliście promem nocą, a morze było wyjątkowo wzburzone. Cały pokład był mokry od okropnej ulewy. Nawet nie wiadomo, kiedy to wszystko tak szybko się potoczyło. Prawdopodobnie przed statkiem jakby nagle wyłoniły się skały i najbliższe wybrzeże tej nieznanej wam jeszcze okolicy.

Marcus leżał na brzegu z nogami w wodzie i na początek zastanawiał się co się do diabła wydarzyło? Słyszał za sobą rozmowy jakiś ludzi i nazbyt znajome krzyki jednego ze znajomków. Wstał i rozejrzał się po brzegu, był tuż obok rozwalonego promu. Wczoraj uderzyli o skały i dlatego teraz tu leżał.

Po jakimś czasie udało mu się zejść z pokładu, sprawnie poruszając się po najbliższych skałach, które dosłownie wbiły się w prom. Kiedy znalazł się już na płaskim gruncie, rozejrzał się dookoła, jednak w ogóle nie znał tego terenu i nie miał pojęcia w jakie miejsce trafił.

Zobaczył jakiegoś kolesia co to zeskoczył ze skały na brzeg i spojrzał na niego
- Cześć - powiedział wstając na równe nogi i rozglądając się teraz uważniej po tym co zostało ze statku

Obejrzał się, widząc kilka metrów dalej następnego faceta. Zderzenie nie było raczej takie poważne, więc było całkiem prawdopodobnie, że ocalałych będzie całkiem sporo.
-Cześć - odparł do faceta, patrząc na morze - jakieś przypuszczenia gdzie jesteśmy aktualnie?

Morgana jakimś cudem zeszła z wraku statku i wylądowała na wybrzeżu.Jej szkarłatna szata byłam w dobrym stanie a krwotok ustał.

Wzruszył ramionami i analizował trasę, którą przyszedł tutaj ten chłopak
- Słyszałem tam krzyki, są tam jacyś ranni? - zapytał podchodząc trochę bliżej kolesia i patrząc na skały po których najwyraźniej skakał

-Hm, pomyślmy - mruknął, jeszcze raz ostentacyjnie oglądając cały prom, którego kadłub praktycznie znikł, a w sam środek wbite były ostre jak brzytwa skały.
-Pewnie jacyś są - skomentował tylko.

-Tam,głębiej.-wskazała na większą część statku i poszła.

Zobaczył, że jakaś kobieta wydostała sie z wraku to podbiegł do niej
- Jest pani cała? - przyjrzał się głowie na której była już zaschnięta krew

Julie skoro już została wyprowadzona na brzeg, podziękowała, i zaczęła się rozglądać po okolicy.

Przyszedł na brzeg z kilkoma plecakami, były tam rzeczy jego i jego dwóch kompanów, reszty narazie nie mógł znaleźć
- Jak samopoczucie? - zapytał podchodząc bliżej do Julie z plecakami i kładąc je na ziemi

Mamrocząc wiązankę przekleństw podbiegłem na jednej nodze do Domonica i usiadłem obok niego
- Przypomnij mi, bym zatłukł naszego Marcusa - powiedziałem na wstępie i westchnałem
- Skąpi mi morfiny, dupek jeden - to mówiąc zrobiłem minę jak dziecko, które nie dostało lizaka

- Jak go ładnie poprosisz, to da ci coś na ból nogi - powiedział klepiąc Harrison'a po nodze i idąc w stronę lasu
- Nie martw się - dodał odchodząc od niego