Dzielnica portowa

-Nie ma sprawy. Nie jesteś jedynym ocalałym swoją drogą, całkiem sporo nas się zrobiło od ostatniego razu - wyjaśnił, nakładając mu na rękę opatrunek - Nie znam się na tym zbyt dobrze. Jestem tylko mechanikiem samochodowym.

<podszedł do declana i powiedział cicho> witam cie ponownie, ej nie wydaje ci sie dziwne ze Damien oberwal tak mocno a nic mu nie jest? wątpie by to było szczescie... <popatrzyl jeszcze na Roberto> Czesc... jestem Mike a ty?

Zauważył Mike'a, który właśnie się pojawił.
-Widzę, że wyszliście z tego pościgu cało - przywitał się, słuchając jego następnych słów - Jeśli szukasz czegoś paranormalnego w tym mieście, to pewnie nie wiesz od czego zacząć, co? Nie wiem co z nim jest, wiem jednak, że ma niezłą formę jak na swój wiek.

Kiedy zobaczył, że już sporo ludzi zgromadziło się w jego łodzi, zaklął cicho i rzucił Robbie'mu apteczkę.
-Pomocy do opatrzenia nie zabraknie - powiedział, rozglądając się, po czym samemu wyszedł na zewnątrz.

Oberwowal cala sytulacje z gory stojac na schodach nic nie mowiac oprocz "czesc" do wszystkich.

heh <zasmial sie> co racja to racja. szkoda ze nie mam czegos aby to potem udokumentowac, ale nad tym ebde sie glowil potem. <popatrzyl na trokeya wrogim wzrokiem> yy... ja ci to opatrze robbie, widze ze komus tu cos przeszkadza. <otwierajac apteczke odworicl sie w strone declana i powiedzial> musimy stad czym predzej spadac, jak tylko bedziemy gotowi, widze ze koles sie denerwuje, nie znam go i nie wiadomo co mu odbije <zakonczyl>

-Wszyscy mamy dość - odparł do Mike'a, również zerkając na Trokeya - W zasadzie zwaliliśmy się na jego łódź.

Usiadł sobie z boku i zaczął przeglądać czasopisma, jakie Stephen miał na łodzi. Co chwilę jednak obserwował kątem oka resztę ocalałych, myśląc nad czymś.

< podszedł do johna i dyskretnie powiedział> jak tylko robbie bedzie w stanie, to bierzemy Declana i spadamy stad, mysle ze w czworke damy sobie rade, reszta nie budzi we mnie zaufania.

wyszedł z kajuty rozglądając się dokoła z niedowierzaniem
O Boże ile was tu jest nie każdy tu jest cały zresztą jak ja <i uśmiechnął się>Witam wszystkich serdecznie

Jak chcesz... ale mysle ze mozna zaufac Damian'owi. Ale jak Ci tak bardzo zalezy mozemy sobie pojsc, tylko trzeba bedzie mu podziekowac za uratowanie. - powiedzial do Mike, chodz nie byl pewnien czy wypada sobie tak o pojsc.

nie wydaje ci się troche dziwny, tak uratował nas, ale przy tym odleciał do gory na 100 metrow i spadl na samochod, na dodatek mial siłe biec rowno z declanem i dotrzymywac mu tępa, patrz ile on ma lat! podziękujemy ładnie wszystkim i spadamy w czwórke, trzeba bedzie zapytac declana co o tym mysli.

No w sumie to dziwne... rob jak uwazasz i Ty mowisz - powiedzial to do Mike'a ciagle zasatnawiajac sie nad ta sytuacja.

Ostatnio zmieniony przez Slash dnia Pon 21:30, 18 Lut 2008, w całości zmieniany 1 raz

<podchodzi do declana> posluchaj co myslisz o tym ze gdy robbie odzyska forme to pryskamy stad we czterech, ja, ty, johny i robbie... nie ufam tutaj nikomu oprocz wam. podziękujemy ładnie za pomoc i spadamy, co ty na to?

Przeglądając swoje rzeczy, zauważył jak Mike do niego podchodzi i mówi mu o pomyśle opuszczenia portu. Przez chwilę myślał nad tym, po czym odparł:
-Przemyślałeś to dobrze? Tu jesteśmy całą grupą i jest bezpieczniej. Dodatkowo mamy masę zapasów na tych łodziach. A konkretnie, gdzie chciałbyś iść? - zapytał na koniec.