Posterunek policji [przedmieścia]

przerwała szukanie jakiś pierdółek po biurku i spojrzała na niego wzrokiem 'no chyba sobie żartujesz, nie wiesz jak się nazywam?'-amelia.-uśmiechnęła się i wystawiła do niego rękę

-Jimmy, jak już sama wiesz - uścisnął lekko jej rękę, odwzajemniając uśmiech i szukając dalej.
-Coś czuję, że znajdziemy tylko słodycze, jeśli w ogóle znajdziemy. Ale do jutra powinno wystarczyć - stwierdził.

przeszukiwała dalej szuflady znalazła tam pudełko a w środku pączki.-uhh szkoda że stare.-zmarszczyła nosek wyrzuciła je do śmieci. dalej przeglądała rzeczy. znalazła książkę a w środku zdjęcie jakiejś rodziny. popatrzyła przez chwilę w zdjęcie. schowała je i odłożyła na miejsce. -tutaj nie ma słodyczy w tym biurku.-powiedziała i przeszła do drugiego , dalej szukała.

Spędziwszy noc na posterunku, w celi czułem się wypoczęty. Obiad w postaci puszki zupy fasolowej wystarczył, by zaspokoić mój apetyt, a torba amunicji by sprawić, że czułem się bezpieczny. Długo się nie zastanawiałem gdzie się udać, bo cel miałem jasny, rozgłośnia radiowa. Czekałem za resztą w holu posterunku i w między czasie sobie zapaliłem, rozglądając się za jakimś zajęciem na chwilę.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kate obudziła sie po krotkim snie. Nie mogła jakoś spac, ogarneła sie i usiadła na krzesle.

Siedziałem spokojnie na krześle, patrząc przez okno na ciemne ulice. W ręku trzymałeś 'śrut-guna', czyli poczciwą strzelbę, na parapecie miałem kubek z kawą a obok krzesła termos. Wszędzie wokół było ciemno, nie korzystałem ani ze świec, ani z latarki, czy innego źródła światła. Wolałem nie kusić losu, by nie przylazły tutaj ścierwa, co to chodzą po mieście. Czułem się trochę jak szeryf ze starych westernów tyle, że zamiast przestępców były mutasy.

Szedł wolnym krokiem ulicą, rozglądając się uważnie. Jego kroki były pewne i nie zatrzymywał się nawet na chwile. Jego wygląd natomiast nieco odstraszał. Był spocony, być może po długiej podróży, okropnie blady i miał podkrążone oczy.
Nocą w mieście akurat w tej okolicy mało było widać, gdyż wiele latarni tutaj nie działo. Kiedy zauważył przed sobą posterunek policji, odetchnął cicho pod nosem, ruszając do wejścia.

Patrzałem beznamiętnie na ulice przed posterunkiem i prawie się zachłysnąłem kawą, gdy zobaczyłem jak ktoś lezie ulicą, mało tego skręcił w moją stronę. Było ciemno i nie mogłem ocenić kto to jest,m ale nikt normalny nie chodzi po nocach ulicami. Sprawdziłem, czy mam naładowaną strzelbę, oraz inne zapasowe bronie, takie jak choćby pistolet. Przeszedłem za ladę, gdzie zwykle przyjmowano zgłoszenia i wycelowałem ze strzelby w zamknięte drzwi. Może sobie pójdzie, poszuka jakiegoś opuszczonego bloku, albo mrocznej piwnicy.

Otworzył powoli drzwi, wchodząc bez wahania do środka. Mimo, że wszędzie było ciemno, od razu skierował swój wzrok na Franka, który celował teraz do niego ze strzelby. Automatycznie podniósł ręce do góry, próbując skojarzyć tego mężczyznę.
-Nie wiedziałem, że ktoś tu jest - powiedział na wstępie.

Można spokojnie powiedzieć ,że Jenna była nowa. Szukała kota w worku, była także lekko zestresowana faktem ,że nikogo ani niczego nie znała.Kiedy zobaczyła posterunek policji wyobraziła sobie pomieszczenie pełne... ludzi?! Uśmiechnęła się do siebie kiedy zobaczyła mężczyznę wchodzącego do środka.Ruszyła i weszła za nim.

Deep, zrobię ci lewatywę jak mi ją zabijesz xD

- Cholera! - warknąłem, tuż po tym jak się facet odezwał
- Omal ci nie rozwaliłem głowy! - krzyknąłem do kolesia przestając do niego mierzyć i oddychając głęboko
- Zamknij za sobą drzwi, nie chcemy, by ścierwa tu wpadły.

-Zrobiłbym to, ale idzie tu ktoś jeszcze - powiedział do Franka, zerkając przez drzwi na zbliżającą się kobietę.
-Pilnujesz tutaj posterunku, zgaduję?

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kate siedziała w jakimś innym pomieszczeniu. No coż nie było tu za ciekawie ale nie marudziła. Siedziala na podłodze oparła plecami o sciane i bawiła sie jakimś zegarkiem.

- Ktoś jeszcze, nieźle - mruknąłem i przyglądałem się widokowi za drzwiami, by się upewnić, że ktoś naprawdę tam jest. Wiele nie widziałem, ale była to chyba jakaś kobieta.
- To praca na pół etatu - powiedziałem wychodząc z za lady i próbując lepiej się przyjrzeć nowemu przybyszowi
- Chyba skądś ciebie pamiętam, nie spotkaliśmy się aby? - zastanawiałem się skąd go mogę pamiętać - No tak, ja i mój czarnoskóry kolega spotkaliśmy ciebie i twoją grupę na mieście. Miesiące temu.

-Też mi się wydawało, że Ciebie skądś znam - powiedział, siadając na jednym z pobliskich krzeseł i odkładając swój plecak.
-Niech zgadnę, siedzisz tu sam i nie chcesz zwracać na siebie uwagi, prawda?