Ruiny - dawne centrum miasta

- Co? Zaraz, nie, nie NIE! - krzyknąłem zdenerwowany - Wracajcie, zabierzcie nas stąd! - kiedy już odleciały jedyne co mi pozostało to usiąść bezradnie i zastanawiać się, co poszło nie tak - Dlaczego odleciał?

Próbowałem udawać twardego, bo do takich ma się największe zaufanie i przez kolejne dni zachowywałem się tak, jakby scena z przed paru dni nie miała miejsca - Jak Będzie Pharrell, idziemy dalej?

No ziomus... a co innego mozemy robic? Moze tam jakas pomoc dla rozbitkow przyleciala albo poprostu ktos oprocz nas tez to zauwazyl i tam wyruszyl. - popatrzyl na Frank'a i zarzucil plecak na ramie.

- No to w drogę - powiedziałem otwierając na oścież drzwi parterowe i wychodząc na chodnik - Tym razem unikamy kolesi z... z tym czarnym, dobra?

-Ok.. to cos albo jest znakiem mutantow albo zamienia normalnych ludzi w mutanty. - ruszyl w droge i szedl obok Franka.

- Wiesz, szczerze, to teraz chyba zaczynam rozumieć dlaczego odleciał helikopter, pilot pewnie myślał, że jesteśmy tym... czymś zarażeni

Moze masz racje... a to palki z nich! Zajebie ich jak jeszcze ich spotkam. Gdybym mial tylko swoja spluwe... - szedl dalej.

Ostatnio zmieniony przez Dana dnia Pią 19:40, 22 Lut 2008, w całości zmieniany 1 raz

- Cholera, a było mi tak dobrze w Nowej Montanie, mogłem tam zostać - mruknąłem do siebie i poprawiłem sobie plecak na ramionach - Obyśmy nie byli jedynymi ludźmi w mieście, bo to będzie utrudniać nam wydostanie się stąd

Nie mial juz nic wiecej do powiedzenia. Ciagle szedl obok Franka. Jego gadane sie juz skonczylo, teraz staral sie tylko przezyc.

Zapaliłem papierosa i zanim schowałem paczkę do kieszeni to spojrzałem ile jeszcze ich było. Połowa paczki i pięć w plecaku, musiały mi na trochę starczyć. Zaciągnąłem się lekko swoim gwoździem do trumny i obserwowałem spokojnym wzrokiem pobliskie budynki i zawalone wrakami ulice.

Nic sie nie dzialo... szedl ulica, ktora wygladala tak samo we wszystkich miejscach. Jedynie rozwalone samochody i budynki. Potem wyjal wlasne papierosy i rowniez zapalil.

Długu nie wytrzymywałem w milczeniu i wolałem jakoś nawiązać rozmowę, by lepiej poznać swego kompana - Co masz zamiar zrobić, jak się wyrwiemy stąd?

Idąc jedną z dróg już z bardzo daleka spostrzegł maszerujących dwóch mężczyzn.
-Zaczekajcie - powiedział do całej ekipy, przyglądając się nieznajomym - Ktoś tam jest.

-Widzisz kogoś z tej odległości? - zapytał Damiena, rozglądając się - Ja tu widzę tylko wraki samochodów.

uśmiechnął się przyjaźnie do Johna i Robbiego nie spuszczając z oku Ameli i Trokeya - o ktoś idzie - powiedział niedowierzając że ktoś jeszcze oprócz tych z portu jest w tym mieście