Sklep z bronią [centrum miasta]

Z parku wyłoniło się dwóch łuczników, którzy zaczęli ostrzał sklepu, postanawiając widocznie przestać bawić się w podchody. Jedną z nich była kobieta o ciemnych włosach, tyle, że zamiast oczu miała dwie czarne dziury, a drugą był dokładnie taki sam łucznik, jakiego zestrzelił Dominic.

Dołączył: 26 Mar 2009 Posty: 100 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wrzasnęła, kiedy zobaczyła jak jedna strzała wpada przez dziurę w oknie i wbija się w drewnianą ladę.
-Jest stąd jakieś inne wyjście? - zapytała, nie wiedząc co robić i chowając się za ścianą.

Mutant, który walczył z Donnie'm, po chwili oczekiwania ruszył naprzód z zabójczą szarżą, wymachując szponami i mając zamiar rozszarpać widocznie jego przeciwnika.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Postanowił już dłużej nie czekać. Chwycił sprawnie swój karabin snajperski, oddając strzał w głowę nieszczęśnika. Kawałki jego mózgu rozprysnęły się po ścianach.
-Miło, że wpadliście w końcu. Zejdziemy dachem - oświadczył i ruszył schodami na górę.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 281 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nic nie mówiąc, błyskawicznie ruszył za Donnie'm, zerkając po drodzę jeszcze na Mirrorboya i Dominica, który osłaniali tyły, próbując zestrzelić łuczników.

Dołączył: 31 Mar 2009 Posty: 75 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Ostatnie dwa magazynki - oświadczył, załadowując z powrotem pistolety.
-Ruszajcie na górę, jesteśmy zaraz za wami - dodał szybko do Trokeya i Anny.

Dołączył: 26 Mar 2009 Posty: 100 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Spojrzała porozumiewawczo na Trokeya i biegiem ruszyła za Donnie'm i Patrickiem, nie chcąc tu zostać ani chwili dłużej. Była już przy schodach, kiedy poczuła nagle okropny ból w łydce. Upadła na podłogę, widząc jak facet bez połowy czaszki, zaczyna się podnosić. Spojrzała na ranę na nodze od metalowych ostrzy.

Trzasnął z całej siły z buta nieśmiertelnemu mutantowi w twarz, tak, że ten z powrotem wrócił na podłogę. Na koniec oddał strzał ze strzelby, tak, że z głowy mało co mu zostało.
-Wstawaj, kochanie i biegiem na górę, nim ta dwójka superbohaterów nam ucieknie - oświadczył, podając rękę Annie i ruszając od razu za nią.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nie czekając na resztę, spuścił drabinę z dachu, tak by móc zejść na tyły sklepu. Zszedł szybko po niej, ruszając małą uliczką i co chwilę oglądając się za siebie czy reszta jest za nim.

Dołączył: 31 Mar 2009 Posty: 75 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Postanawiając oszczędzić kilka naboi, ruszył jako ostatni na górę, zaraz za Dominiciem. Zerknął jeszcze po drodze na to co zostało z mutanta z gigantycznymi szponami. Mimo, że nie miał głowy, nie zdziwiłby się, jakby miał zamiar się jeszcze podnieść.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 281 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Ześliznął się z drabinki, spoglądając na Donniego w oddali, który widocznie nie za bardzo kwapił się by czekać na resztę. Kiedy ruszył zaraz za nim, poczuł nagle, jak coś ciężkiego zwala go z nóg. Karabin poleciał mu kilkanaście metrów dalej, a kiedy Patrick się podniósł, dostrzegł swoją następną przeszkodę. Brodaty mutant, z czerownymi jak krew ślepiami i z równie krwawymi kłami. Wiedział, że jak ruszy po broń, to nie będzie miał szans. Odczekał chwilę, próbując zgadnąc jego ruch, jednak mutant był zbyt szybki. Wpierw podhaczył go swym toporem, zwalając Patricka z nóg. Wiedział, że mutant ma go jak na talerzu i się nie mylił. Topór wbił mu się głęboko w granice między ramieniem, a szyją. To była tylko kwestia czasu.

Schodząc zaraz za Anną, która trochę utykała z powodu rany na łydce, dostrzegł co się dzieję. Następny z mutantów w tym momencie wyrywał topór z ciała Patricka, który widocznie nie miał tego dnia szczęścia.
-Kurwa Twoja mać - warknął, przeładowując strzelbę i oddając dwa strzały z shotguna. Brodacz poleciał kilka metrów dalej, przebijając najbliższy płot i wpadając na czyjeś podwórko.

Dołączył: 26 Mar 2009 Posty: 100 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Jęknęła i poczuła, jak do oczu napływają jej łzy. Spojrzała na ciało mężczyzny, którego nie znała, ale to nie to się liczyło. Leżał teraz w kałuży krwi, a ten widok był nie do zniesienia. Stała jak wryta, gapiąc się na zwłoki.

-On nie żyje, idziemy - chwycił Annę za rękę i biegiem ruszył za Donnie'm. Spojrzał jeszcze przez ramię na Mirrorboya i Dominica, którzy mieli widocznie szczęście, bo wciąż dotrzymywali im kroku.

Dołączył: 31 Mar 2009 Posty: 75 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Minął ciało Patricka, nawet nie zaprzątając sobie tym głowy. Nie znał tego mężczyzny i nie ruszało go to ani trochę. Biegł dalej przed siebie, chcąc już jak najszybciej dotrzec z powrotem do konwoju.