Szpital w Rannoc City [centum miasta]

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Jeśli będziecie chcieli się stąd wyrwać, też na pewno nie będą mieli nic przeciwko zabraniu was ze sobą - dodał jeszcze do Franka.
-Dobra, rano jeszcze pogadamy. Idę poszperać jeszcze, może coś przydatnego tu znajdę - pożegnał się, po czym wyszedł z laboratorium.

Gdy Donnie wyszedł, zostałem sam. Trudno... położyłem się na kozetce i próbowałem zasnąć. Drugi konwój... ciekawe. Spokojnej nocy Frank.

Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kate, Amelia i Jenna szły powoli korytarzami w koncu Kate narazie nigdzie się nie śpieszyło. Znała szpital doskonale wiec o zgubieniu sie nie było mowy. Co jakis czas spojrzała na swoje dwie towarzyszki

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Pobyt w szpitalu zajął im nieco dłużej, gdyż następnym ich przystankiem miał być jakiś sklep, w którym mogliby uzupełnić zapasy. Wczoraj przez kilka godzin szukali jakiejś stosunkowo przejezdnej drogi do najbliższego supermarketu. Zajęło im to trochę, ale w końcu udało im się znaleźć trasę, by w miarę spokojnie przejechać. Szedł teraz korytarzem, wkładając do swojego plecaka kilka bandaży.

Siedziałem w holu szpitalnym, słuchając jakiejś starej hip-hopowej piosenki Eminem - Without me. Kilka przydatnych rzeczy się wzięło, ale nie za wiele bo Fiacik też wielkiej pojemności nie miał. Teraz trzeba będzie się ruszyć po jedzenie i kilka bardziej przydatnych rzeczy. Rozglądałem się za paroma ludźmi, którzy kręcili się po budynku, ale jakoś ich... dziwnie omijałem.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 281 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wyszedł właśnie z za rogu, niosąc swój cały ekwipunek. Nigdy nie preferował za bardzo broni, choć wiedział, że jest ona niezbędna w aktualnej sytuacji. Musiał jednak przyznać, że była mało wygodna i wolał się obejść bez niej. Myśląc o tym, dostrzegł po chwili przed sobą Franka, który siedział w milczeniu na krześle.
-Jak samopoczucie?- zapytał na powitanie.

- Świetnie doktorku, świetnie - spojrzałem na swoją nogę ni nią poruszałem - Noga przestała mnie piec, to nie jest aż tak źle. A jak z tobą?

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 281 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Mogłoby być lepiej, ale póki co wolę nie narzekać na brak wrażeń, bo jeszcze któregoś dnia mogę się zdziwić - powiedział z uśmiechem, patrząc na Franka.
-Minąłem się z Kate kilka minut temu i wyglądała na gotową do drogi. Myślę, że wkrótce się będziemy zbierać - dodał jeszcze.

- Właśnie chciałem to zaproponować - wstałem z krzesła rozprostowując sobie kości
- A i ten no... miałem je dać Donnie'mu, ale jak tobie dam, to też nie zaszkodzi - wyciągnąłem z kieszeni kamizelki krótkofalówkę.
- Ma ustawioną częstotliwość na której ciebie usłyszę.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 281 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Kiwnął głową, biorąc od Franka krótkofalówkę.
-Myślę, że pojedziemy tylko do najbliższego supermarketu i potem nas wyrzucicie gdzieś po drodze z zakupami. Jimmy i Declan wciąż siedzą w sklepie z bronią, a nie mamy z nimi żadnego kontaktu - wyjaśnił.
-W takim razie zbierajmy się.

- Ta... ruszajmy - powiedziałem, ostatecznie jeszcze sprawdzając broń i poszedłem odpalić samochód. Gdy już silnik był na chodzie, czekałem na resztę ekipy.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wyszedł na zewnątrz, zmierzając w kierunku Franka i jego samochodu.
-Prowadzisz? - zapytał go.

- Jo, już mnie tak noga nie piecze to dam radę - wyjaśniłem gapiąc się na licznik paliwa, była połowa zbiornika.
- Wskakuj

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Niech się lepiej reszta pospieszy, bo zaczyna się robić ciemno - powiedział jeszcze, następnie wsiadając do samochodu na miejsce obok kierowcy. Upchnął swój pełny plecak w nogi i zatrzasnął za sobą drzwi.

Po jakiejś chwili dziewczyny wyszły ze szpitala ze swoim majdanem i można było już jechać... następny przystanek spożywczak! Kolejny...
- Donnie... wiesz jak się nazywa lider tego drugiego konwoju? - zapytałem jadąc z luza ulicami. Jedyna dobra rzecz, jaką dał ten kryzys.