Warsztat [centrum miasta]

Wsiadła do bryki zaraz za chłopakiem.

Wsiadłem do samochodu, obok miejsca kierowcy. Normalnie to bym wyciągnął mapę drogową, ale znałem 'oczyszczone' trasy na pamięć. Sam je 'oczyszczałem'.
- Dobra, ruszaj - ponagliłem Donnie'go, zapinając pasy.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wyjął kluczyki, odpalił silnik, po czym ruszył autem przed siebie.
-Gdzie dokładnie jedziemy? - spojrzał pytająco na Franka.

Patrzyła się przez szybkę,o. Nic nie mówiła ;D

- Do wierzy radiowej, tam Patrick będzie czekał - trasa nie była zbyt skomplikowana, w prawo, w lewo i przed siebie. Włączyłem radio, gdzie była tam przemowa, jaka przewijała się przez większość czasu w eterze "Nazywam się Frank Thompson i razem z grupą ocalałych z epidemii znajdujemy się w mieście Rannoc. Wiadomość tą przesyłam do każdego, kto podobnie jak my przeżył i może ją odebrać. Jeżeli ktoś tam jest, odezwijcie się. Kontakt z nami jest możliwy na falach krótkich, na częstotliwości 67,5 KHz. Teraz kilka fajnych kawałków, dla poprawy humoru." i teraz zaczęła się jedna z piosenek, jakie znalazłem w rozgłośni.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 220 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Do rozgłośni? Mam deja vu - powiedział z lekkim uśmiechem, przypominając sobie sytuację, kiedy ostatnim razem również jechali z całą grupą do wieży radiowej.
-Kilka razy trafialiśmy z Patrickiem na Twój komunikat - dodał jeszcze, słysząc przemowę Franka i w tym samym momencie skręcając w prawo z głównej drogi.

-Gdzie my w ogóle jedziemy?-spytała po chwili namysłu.Dalej gapiła się przez zabrudzoną szybę.

- Tak? - zdziwiłem się - Nie pamiętam, byście się odzywali wcześniej przez radio.
Wyjrzałem przez okno na puste ulice miasta mroku, za niedługi czas będzie możliwość by je opuścić, trzeba będzie skombinować jakąś cysternę, czy coś...

Dojechaliśmy do warsztatu, zaparkowałem więc wóz przed garażem i powiedziałem reszcie by wyszli i się rozgościli. Przez te kilka miesięcy z kamienicy, dobudowanego warsztatu samochodowego i parkingu na zapleczu zrobiła się niezła forteca z własnym hotelem. A ja byłem dozorcą i kierownikiem tego kilku gwiazdkowego cuda.

Wszedł do jednego z mniejszych pomieszczeń, gdzie co prawda nie było luksusów, ale mógł się tu chociaż swobodnie wyspać. Wciąż był słaby i wyczerpany, więc postanowił trochę odpocząć. Odłożył swój plecak na bok i wygodnie usadowił się na krześle na kółkach.

Siedziałem przed radiostacją, mając na stole termos a obok kubek kawy. Przeszukiwałem wszelkie pasma radiowe, dopóki nie natrafiłem na fragment jakiejś rozmowy. Było to na falach średnich i koleś jeden wspomniał coś o konwoju i parkingu. Ciekawe, więc już są w mieście.

Przed chwilą skończyłem napełniać bak mego (kiedyś)zielonego, rodzinnego Fiata. W bagażniku czekały trzy dziesięcio litrowe kanistry, a na mieście było jeszcze kilka nie opróżnionych stacji benzynowych. Dodatkowo jeszcze ten komunikat ze wczoraj. Wezmę Declana na spacer, targać sam tego nie będę.
- Declan - krzyknąłem za nim, wychodząc na korytarz - Chodź, mam robotę dla ciebie, pomożesz mi.

Będąc od niedawna na nogach, wyszedł ze swojego pokoju, zostawiając plecak zaraz przy drzwiach. Po chwili natrafił na Franka w korytarzu.
-Co jest? - zapytał, podchodząc do niego.

- Jedziemy po benzynę - wyjaśniłem wracając do garażu. W jego tylnej części był 'Czołg', opancerzona wywrotka, którą oczyszczałem niektóre ulice, by były przejezdne. Z przodu zaś był mój fiat. Wszedłem do niego i zapaliłem silnik - Aha i jeszcze coś, konwój jest w mieście.

-Co? - zdziwił się, słysząc nagle od Franka o konwoju.
-Czemu Donnie nas nie powiadomił w takim razie? - zapytał, wchodząc wraz z Frankiem do fiata.